FOTOĞRAFLAR

(DEVLET TİYATROSU)

“Aslında bu ; birlikte olduğu sevgilisinden 

hamile kalan, sonrasında da aile ve çevresinin

baskısı sonucu evlilik dışı doğurduğu çocuğunu

bir başkasına vermek zorunda bırakılan bir 

annenin trajedisidir !” …

Yıllar önce oyunu ilk okuduğumda aklımda

kalan en önemli “şey” buydu… Korku, gerilim

dolu bir hayalet hikâyesinden öte, temelde ;

ortak bir aklın, bir kadına, bir anneye reva 

gördüğü katı, acımasız ve vicdansız yaklaşımın

ta kendisiydi ! Bugün bile dünyanın her yerinde

sık sık tanık olduğumuz o korkulan, korkutan 

şey  yani. Birçok adı var ama… “Şey !” diyelim işte…

Bu trajik olayın korku ve gerilim unsurlarıyla

süslenip beslenerek bir tiyatro sahnesine 

taşınmış  olması da  oldukça  etkileyici gelmişti

bana. Susan Hill, korkutan, düşündüren, tüyler

ürperten, heyecanlı ve etkileyici bir roman  

yazmıştı. Stephen Mallatratt da aynı şekilde,

aynı duygularla bu romanı oyunlaştırıp sahneye

taşımıştı. Değişikti, farklıydı, heyecan vericiydi.

Bir gün mutlaka bizde de sahnelenmeliydi. 

Herkes için, hepimiz için…

Jennet Humfrye ; şartlara, ailesine, toplumun

genel ahlâk kurallarına direnemeyen onlarca,

binlerce, hatta milyonlarca genç kadından 

biriydi. Zayıftı, parasızdı, destekleyeni yoktu.

Yok sayılan, itilen, bir kenara atılan, çocuğunu

başka bir ülkede doğurduğu hâlde yine de

ailesinin, çevresinin baskısından kurtulamayan 

çaresiz genç bir kadındı.

Ve bir gün… Çocuğunun, onu hayata bağlayan en önemli varlığının ölümüne tanık

oldu. Sonrasında da sislerin, pusların arasında

kayboldu, karanlığa düştü. Çocuğunun  

ölümünden ablasını suçladı. Öfke ve intikam 

hırsıyla yanıp tutuşurken, hastalandı. Bir 

iskelete döndü, ruhu karardı ve öldü… 

Bedeni toprakta çürüdü ama ruhu öfke ve 

intikamını genişleterek yaşamaya devam etti. 

Son derece acımasızdı. Artık her çocuk ölüme çok yakındı. Hayaleti birileri tarafından

görüldüğü zaman çocuklar ölüyordu… 

Peki, gerçek suçlu kimdi ? O kadın mı, yoksa 

hayaleti mi ?.. Yoksa…

Şey… İzleyin işte…