KONU
ALICE, Cenevre’de Higgs Bozonu’nun varlığını kanıtlamak için yapılan “Büyük Hadron Çarpıştırıcısı” projesinde çalışan bir bilim insanıdır. Kendisi gibi bilim insanı olan kocası, çocukları LUKE küçükken ortadan kaybolmuştur ve bu onların hayatındaki kara deliktir. Şimdi 17 yaşında olan LUKE, Cenevre’den ve okuduğu okuldan nefret etmektedir. Zeki olduğundan farklı bir bakış açısına sahiptir ve bu yüzden diğer çocuklarla problem yaşamakta, annesi ise bunu bir türlü anlamak istememektedir…
ALICE’in kız kardeşi JENNY ise İngiltere’de telefon üzerinden sağlık sigortası satarak hayatını kazanmaktadır. Çocuk sahibi olabilmek için yıllarca tüp bebek tedavisi görmüş, sonunda sahip olduğu kızını okuduğu bir makaleye inanarak aşı yaptırmadığı için kaybetmiştir. Bu yüzden sürekli kendini suçlamaktadır. İki kız kardeş dünyaya birbirlerinden çok farklı bakmaktadır. ALICE zeki ve takıntılıdır. Kendini tamamen aptal olmaya adadığını söylediği kardeşini de devamlı küçümsemektedir, ama pratik algıya sahip olan JENNY’dir. Bunamaya başlayan anneleriyle uğraşan da, Alice’in oğlu LUKE’u daha iyi anlayan da odur…
Eski bir fizik dehası olan ve alması gereken büyük ödülleri sadece ‘kadın’ olduğu için alamadığına inanan anneleri KAREN ise, gittikçe artan hafıza problemiyle uğraşmaktadır. ALICE’in zekâsını övüp, JENNY’nin kıt zekâlı olduğundan söz ederken bile kendi entelektüel üstünlüğünü onlara hatırlatmaktan hoşlanan bir kadındır…
Tam Hadron Çarpıştırıcısı’nda deneyin yapılacağı gün, JENNY - henüz kaybının acısını atlatamadığından - teselli bulmak amacıyla annesi KAREN’la birlikte Cenevre’ye, ALICE’in yanına gelir. Bu seyahat sırasında kaosu tehdit eden ve çarpışan sadece parçacıklar olmayacaktır… Bütün olaylar bundan sonra gelişir…
DEĞERLENDİRME
Lucy Kirkwood oyunda, tıpkı bilim insanlarının Büyük Hadron Çarpıştırıcısı’nda protonları çarpıştırdığı gibi iki kız kardeşi çarpıştırıyor. Ayrıca ; evren, paralel boyut, gezegenimizin geleceği, kadınların bilimdeki yeri, kuşak çatışması, bunama, şefkât, bilgisayar korsanlığı, kayıp insanlar, zorbalık, inanç, inançsızlık, aşı karşıtlığı, cinsiyetçilik, her yeni keşfin getirdiği yeni korkular, sosyal medya vb. önemli konulara değinirken, ‘tüp bebek’ tedavisinin de, bir yerde yaratıcının yeryüzündeki yansıması olduğuna vurgu yapıyor ve : “Her doğum aslında bir ‘Büyük Patlama’dır.” diyor…
DÜŞÜNCE
Amaçlarımız, ideallerimiz, çıkarlarımız ya da hayallerimiz uğruna hangi seçimleri yaparsak yapalım, verdiğimiz kararların sonuçları meslekî olarak birçok kez başarıyla sonuçlansa da, çoğu zaman aile yaşamımızda tam tersine hayal kırıklığı yaratabiliyor. Aile içinde birbirlerinin ya da sahip olduklarının kıymetini bilemeyen insanların
- özellikle de ebeveynlerin - geçmişte birbirlerine karşı sergiledikleri kıskançlıklar, kırgınlıklar, kızgınlıklar, serzenişler, zamanla yerini soğuk pişmanlıklara bırakıyor ve sonrasında da anlık beliren ama hemen yitip giden basit bir yüz kızarıklığı ile sonlanıveriyor. Henüz daha bir anne ya da baba olmanın sorumluluğunu kavrayamadan çocuk sahibi olanların, ‘annecik’ ya da ‘babacık’ olabilmenin verdiği geçici heyecan ve hazzın sona ermesiyle yerini bambaşka beklentilere, itelemelere, ötelemelere, çoğu zaman da düşüncesizlik ve bencillik sarmalında sert bir hoyratlığa bırakabiliyor. Çocuk ya da çocuklar sevgisiz, ilgisiz, baskıcı ya da taraflı davranışlara maruz kaldıklarında, seçilen ve en çok sevilen olduklarında ya da tam tersi küçümsenen, pek sevilmeyen olduklarında, ileride ebeveynlerinden nefret etseler de, aslında onların birer kopyası olduklarını çok sonra fark ediyorlar. Bazıları varlığını ailenin en zeki ve en çok sevileni olarak işindeki başarısıyla, bazıları da ilgi ve sevgiden yoksun büyümenin acısıyla tam tersi her şeye ilgisiz kalarak kanıtlamaya çalışıyor. Bu yüzden de aynı ebeveynlerinin yaptığı gibi onlar da hayatı ıskalayabiliyorlar. Aile kurmak istediklerinde ise bocalıyorlar ve ne yazık ki onlar da anne babaları gibi iyi birer ebeveyn olamıyorlar… Dünyanın en zeki insanları da olsalar, olamıyorlar… Dünya’ya ve insanlığa yön verebilirken, kendilerine ve ailelerine bunu yapamıyorlar… Tıpkı ‘Alice’, ‘Jenny’ ve anneleri ‘Karen’ gibi…
Oyun ; 2017 yılında İngiltere’de National Theatre’da, ‘Olivia Colman’ ve ‘Olivia Williams’ gibi dünyaca tanınmış oyuncuların yer aldığı bir kadro tarafından oynanmış ve büyük beğeni kazanmıştır…
